Donderdag 14 april
Door: Allard
16 April 2016 | Oeganda, Fort Portal
Dag zeven.
Vroeg in de morgen werden we al heerlijk wakker gemaakt door een heerlijke Afrikaanse regenbui op het dak en als het hier regent dan regent het hier goed. De neiging om je nog eens lekker om te draaien en verder te slapen was dan ook groot. Helaas was het gesnurk van Jan vd Voort te luid om je nog eens lekker om te draaien, dus toch maar uit bed gestapt en lekker wezen douchen in het donker.
We hadden om acht uur afgesproken voor het ontbijt en we keken al uit naar een heerlijke bak koffie. Helaas is het in Oeganda zo dat als het regent het leven stil komt te staan en we pas een half uur later konden aanschuiven.
Hierna werd bijna het standaard programma weer gestart, met z'n allen in de bus en hobbelen door de kuilen en hobbels naar de kerk. Vooral de laatste bocht die zo scherp en stijl is dat we met z'n allen links moeten hangen anders valt de bus om. Gelukkig overleven we het steeds dankzij de stuurkunsten van Hans Baksteen.
De mensen die op de driedaagse conferentie zijn slapen in de kerk en dat is te merken ook. De geur komt je tegemoet als je de ingang nadert. Gelukkig maken ze het ruimschoots goed met hun heerlijke enthousiaste aanbidding.
Vandaag is het de beurt aan pastor Jan om te spreken, met een paar heerlijke Afrikaanse Halleluja start Jan zijn teaching. Hij heeft zich al helemaal aangepast aan de gewoontes hier. Met een campinglamp legt hij geest, ziel & lichaam uit. Wanneer je een nieuwe geest krijgt gaat de lamp weer branden. De gezichten begonnen te stralen bij het aangaan van de lamp en er volgt uiteraard weer de typische afrikaanse halleluja en amina.
Wij konden ondertussen genieten van heerlijk steenkools engels van Jan. De quote die er vandaag uitsprong was 'I sack through my knees' Heerlijk! Na de teaching vertelden mensen wat ze hadden geleerd tijdens de teaching. Mooi om te horen wat het onderwijs voor uitwerking heeft!
Na de pauze moesten de mensen weer wakker gemaakt worden, dus maar weer flink dansen tijdens de aanbidding.
Hierna was het mijn beurt om te gaan spreken. Ik mocht spreken over rechtvaardigheid en je nieuwe positie in Christus. Wat is het heerlijk om voor zo'n groep te spreken, de Halleluja's en Amina's vliegen je om de oren. Het was voor mij voor het eerst om te spreken met een tolk. Als ik tien woorden zei, zei de tolk vijftig. Maar aan het enthousiasomome te horen kwam het goed over. Na afloop was te merken dat er flink wat heilige koeien waren geslacht, maar ach dat had Paulus ook altijd.
Aan het einde van de ochtend werd een oproep gedaan voor de doop in de Heilige Geest hier werd enthousiast op gereageerd. Mensen stroomden naar voren en werden vervuld met de Heilige Geest. Hierna konden we voor de zieken bidden, doven konden weer horen, malaria verdween, hiv werd weggestuurd en kwam niet meer terug en ruggen werden weer hersteld. Was weer een powerfull ochtend.
Na even snel een bak koffie achter over te hebben gegooid werden we weer in de bus gemikt. Nu op weg naar de gevangenis. Onderweg werden verwachtingen uitgesproken over welke criminelen we zouden ontmoeten. Moordenaars, verkrachters of.... Dit bleek allemaal mee te vallen het bleken kruimeldieven te zijn. We konden met de boefjes praten en het evangelie met ze delen. Zo spraken we met iemand die de fietsband van zijn vader had gestolen. We hebben ook nog losgeld betaald om een gevangen vrij te zetten, hij zat in de gevangenis voor het kopen van een gestolen sd-kaart. Voor acht euro konden we hem vrijkopen, dat kon er nog wel van af.
Als verrassing werden we nog even naar een ziekenhuis gebracht om daar voor de zieken te bidden. Het ziekenhuis zag er veel schoner en geordender eruit dan die van dinsdag. Het is erg bijzonder om voor kinderen te bidden die er apatisch bijliggen en na het bidden weer helemaal stralen en enthousiast op hun bed springen.
De dokters hadden het door dat wij in het ziekenhuis waren en al snel werden Jantinka en Marja geroepen om te assisteren bij een bevalling. De vrouw had last van trage weeën, op het moment dat ze hun hoofden om de deur staken floepte de baby eruit. Het was een bijzondere ervaring voor hun zo te horen.
Na een uur stapte we weer in de bus om naar de kerk te gaan. Helaas gaan we niet in een plaatselijk dorp een film kijken maar in de kerk. Vandaag staat 'the Passion of Christ' op het programma. We zijn ondertussen al een goed team geworden, de multimediahoek was binnen een no-time geïnstalleerd. Alle telefoons, laptops en camera hadden snel een plekje gevonden op het enige elektrische punt in de hele omgeving. Heerlijk om twee uur lang op een houten plank te zitten, gelukkig kunnen we de film nu wel volgen.
De zaal zat afgeladen vol, mensen stonden in deuren en hingen aan de ramen. De film was erg indrukwekkend. Het was muis en muisstil in de zaal en mensen werden aangeraakt door wat Jezus voor hen heeft gedaan. Na afloop deed Jantinka een oproep en mensen kwamen naar voren om hun leven aan Koning Jezus te geven.
Uiteraard werd dit gevierd met uitgebreide Afrikaanse aanbidding en de kerk stond te trillen op haar fundamenten. Het deinde van voor tot achter op en neer. Wat was dit indrukwekkend en intens.
Rond tien uur konden we gaan eten. Ook in de eetzaal is er geen elektriciteit dus aten we in het donker. Aan de smaak te proeven zal het vast voor de zesde keer wel weer rijst, bananenmoes, boontjes en aardappeltjes en jack fruit zijn, het was ook deze keer weer heerlijk. Aan tafel gingen de oogjes al snel dicht dus duiken we maar snel het bed in. Morgen vroeg op voor onze rustdag in het Queen Elisabethpark. Hier zal mijn lieve kamergenoot jullie morgen alles over vertellen.
Vroeg in de morgen werden we al heerlijk wakker gemaakt door een heerlijke Afrikaanse regenbui op het dak en als het hier regent dan regent het hier goed. De neiging om je nog eens lekker om te draaien en verder te slapen was dan ook groot. Helaas was het gesnurk van Jan vd Voort te luid om je nog eens lekker om te draaien, dus toch maar uit bed gestapt en lekker wezen douchen in het donker.
We hadden om acht uur afgesproken voor het ontbijt en we keken al uit naar een heerlijke bak koffie. Helaas is het in Oeganda zo dat als het regent het leven stil komt te staan en we pas een half uur later konden aanschuiven.
Hierna werd bijna het standaard programma weer gestart, met z'n allen in de bus en hobbelen door de kuilen en hobbels naar de kerk. Vooral de laatste bocht die zo scherp en stijl is dat we met z'n allen links moeten hangen anders valt de bus om. Gelukkig overleven we het steeds dankzij de stuurkunsten van Hans Baksteen.
De mensen die op de driedaagse conferentie zijn slapen in de kerk en dat is te merken ook. De geur komt je tegemoet als je de ingang nadert. Gelukkig maken ze het ruimschoots goed met hun heerlijke enthousiaste aanbidding.
Vandaag is het de beurt aan pastor Jan om te spreken, met een paar heerlijke Afrikaanse Halleluja start Jan zijn teaching. Hij heeft zich al helemaal aangepast aan de gewoontes hier. Met een campinglamp legt hij geest, ziel & lichaam uit. Wanneer je een nieuwe geest krijgt gaat de lamp weer branden. De gezichten begonnen te stralen bij het aangaan van de lamp en er volgt uiteraard weer de typische afrikaanse halleluja en amina.
Wij konden ondertussen genieten van heerlijk steenkools engels van Jan. De quote die er vandaag uitsprong was 'I sack through my knees' Heerlijk! Na de teaching vertelden mensen wat ze hadden geleerd tijdens de teaching. Mooi om te horen wat het onderwijs voor uitwerking heeft!
Na de pauze moesten de mensen weer wakker gemaakt worden, dus maar weer flink dansen tijdens de aanbidding.
Hierna was het mijn beurt om te gaan spreken. Ik mocht spreken over rechtvaardigheid en je nieuwe positie in Christus. Wat is het heerlijk om voor zo'n groep te spreken, de Halleluja's en Amina's vliegen je om de oren. Het was voor mij voor het eerst om te spreken met een tolk. Als ik tien woorden zei, zei de tolk vijftig. Maar aan het enthousiasomome te horen kwam het goed over. Na afloop was te merken dat er flink wat heilige koeien waren geslacht, maar ach dat had Paulus ook altijd.
Aan het einde van de ochtend werd een oproep gedaan voor de doop in de Heilige Geest hier werd enthousiast op gereageerd. Mensen stroomden naar voren en werden vervuld met de Heilige Geest. Hierna konden we voor de zieken bidden, doven konden weer horen, malaria verdween, hiv werd weggestuurd en kwam niet meer terug en ruggen werden weer hersteld. Was weer een powerfull ochtend.
Na even snel een bak koffie achter over te hebben gegooid werden we weer in de bus gemikt. Nu op weg naar de gevangenis. Onderweg werden verwachtingen uitgesproken over welke criminelen we zouden ontmoeten. Moordenaars, verkrachters of.... Dit bleek allemaal mee te vallen het bleken kruimeldieven te zijn. We konden met de boefjes praten en het evangelie met ze delen. Zo spraken we met iemand die de fietsband van zijn vader had gestolen. We hebben ook nog losgeld betaald om een gevangen vrij te zetten, hij zat in de gevangenis voor het kopen van een gestolen sd-kaart. Voor acht euro konden we hem vrijkopen, dat kon er nog wel van af.
Als verrassing werden we nog even naar een ziekenhuis gebracht om daar voor de zieken te bidden. Het ziekenhuis zag er veel schoner en geordender eruit dan die van dinsdag. Het is erg bijzonder om voor kinderen te bidden die er apatisch bijliggen en na het bidden weer helemaal stralen en enthousiast op hun bed springen.
De dokters hadden het door dat wij in het ziekenhuis waren en al snel werden Jantinka en Marja geroepen om te assisteren bij een bevalling. De vrouw had last van trage weeën, op het moment dat ze hun hoofden om de deur staken floepte de baby eruit. Het was een bijzondere ervaring voor hun zo te horen.
Na een uur stapte we weer in de bus om naar de kerk te gaan. Helaas gaan we niet in een plaatselijk dorp een film kijken maar in de kerk. Vandaag staat 'the Passion of Christ' op het programma. We zijn ondertussen al een goed team geworden, de multimediahoek was binnen een no-time geïnstalleerd. Alle telefoons, laptops en camera hadden snel een plekje gevonden op het enige elektrische punt in de hele omgeving. Heerlijk om twee uur lang op een houten plank te zitten, gelukkig kunnen we de film nu wel volgen.
De zaal zat afgeladen vol, mensen stonden in deuren en hingen aan de ramen. De film was erg indrukwekkend. Het was muis en muisstil in de zaal en mensen werden aangeraakt door wat Jezus voor hen heeft gedaan. Na afloop deed Jantinka een oproep en mensen kwamen naar voren om hun leven aan Koning Jezus te geven.
Uiteraard werd dit gevierd met uitgebreide Afrikaanse aanbidding en de kerk stond te trillen op haar fundamenten. Het deinde van voor tot achter op en neer. Wat was dit indrukwekkend en intens.
Rond tien uur konden we gaan eten. Ook in de eetzaal is er geen elektriciteit dus aten we in het donker. Aan de smaak te proeven zal het vast voor de zesde keer wel weer rijst, bananenmoes, boontjes en aardappeltjes en jack fruit zijn, het was ook deze keer weer heerlijk. Aan tafel gingen de oogjes al snel dicht dus duiken we maar snel het bed in. Morgen vroeg op voor onze rustdag in het Queen Elisabethpark. Hier zal mijn lieve kamergenoot jullie morgen alles over vertellen.
-
16 April 2016 - 08:47
Gre:
Prachtig verslag, Allart, wat zetten jullie je in daar in Afrika. Het maakt een diepe indruk op mij en jullie laten zien, dat je net als Paulus, bestand bent om vele kuilen, regen en in het donker eten te doorstaan, om vervolgens de Liefde en Genezing en Waarheid van God door te geven aan de mensen daar.
Wat zullen jullie met een schat aan herinneringen terug komen.
We zien uit naar de getuigenissen.
Weet dat we hier in Holland, volop mee leven en bidden voor jullie allen.
Wil je Hans de hartelijke groeten doen?
Be blessed, Gre. -
16 April 2016 - 11:26
Liesbeth:
Wat een mooie verhalen schrijven jullie elke dag! Geweldig om te lezen hoe jullie daar een verschil maken. Krijg gewoon zin om zelf weer naar Afrika te gaan. Groetjes aan de hele groep! -
16 April 2016 - 13:26
Marijke:
Wat een belevenissen toch daar voor jullie! Wat een manifestatie van Gods liefde en genade!
Diep respect en bewondering, hoor! Ik word met de dag benieuwder hoe jullie straks vol verhalen, vol ervaringen en daardoor waarschijnlijk helemaal anders terugkomen. Vandaar weer terug naar Kampala.... Een goede (dag)reis terug.....(dat is nu voor jullie na al die ontberingen natuurlijk 'peanuts'). -
16 April 2016 - 13:26
Marijke:
Wat een belevenissen toch daar voor jullie! Wat een manifestatie van Gods liefde en genade!
Diep respect en bewondering, hoor! Ik word met de dag benieuwder hoe jullie straks vol verhalen, vol ervaringen en daardoor waarschijnlijk helemaal anders terugkomen. Vandaar weer terug naar Kampala.... Een goede (dag)reis terug.....(dat is nu voor jullie na al die ontberingen natuurlijk 'peanuts'). -
16 April 2016 - 20:12
Jan:
Wat een adembenemende verslag, zie er elke dag weer naar uit. Geweldig bedankt Allart voor je mooi en leuk beschrijving om ons een kleine inkijk te krijgen in jullie trip die lang niet mis is..... -
16 April 2016 - 22:57
Elly:
Jullie maken mooie dingen van God mee, net als hier. Heerlijk om gebruikt te worden, al is het zonder electriciteit en eten maar Hij doet het! Groeten aan de hele groep en aan Hans -
17 April 2016 - 16:37
Jorijn :
Mooi verslag Allart! (heb je nou je eigen naam verkeerd geschreven?! :-) ) Bijzonder om te lezen wat God door jullie heen doet. En geeft het verslag een goede indruk van jullie leventje daar. Ik zie er naar uit om jullie weer te ontmoeten om de belevenissen live te horen! Marja en Allart, kom maar gauw lekker eten. Dan maak ik rijst met bananenmoes klaar die jullie in het licht mogen opeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
